நங்கை நல்லூர் ஈசனை  நாடு

                                    மகஸ்ரீ.

தூங்கல் முகத்தானும் தூக்கிய வேல்பிடித்து

ஓங்குமலை நின்றானும் அங்கத்தில் – பாங்காக

மங்கைக்கு  பாதியுடல் பங்களித்த  ஈசனுறை

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

கங்கைக் கரையோர காசிநகர் கல்கொண்டு

எங்குமுள்ள ஈசன் வடிவாக – லிங்கத்தில்

தங்குமிடம் கொண்டான் தலக்கணாஞ் சேரியெனும்

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

வான்கதி ரோனும் வருணனும் போற்றிவர

மாண்பாய் அரசடிம கிழ்வோனை – தேன்பாக்கம்

மேன்மைமிகு  காஞ்சிமுனி சொல்லியே கோயில்கண்ட

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

தொட்டவரும் மாதேவன்  தாள்பணியும் மற்றவரும்

கிட்டவந்து தேன்சொட்டும் கீதமுணர்  – இட்டமுடன்

விட்டகலா சக்திசிவம் வாழ்த்திடவே பாதம்பற்ற

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

வாழுலக மெய்யுணர்வை வாழ்த்தியருள் நாதனொடு 

ஏழுலகம் சுற்றியவன் இங்குற்றானே – சூழுமறம்

தங்குதற்கு பாதையருள் செய்கின்ற  தேவனவன்

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

அஷ்ட புஜத்தாளை அன்புசெய் ஆத்தாளை

இஷ்டவரம் தந்தெமை ஏற்பாளை – துஷ்டவினை

தங்கிடாது காப்பவளை சிந்தையில் ஏற்றிட

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

கரங்குவித்து  போற்றி  கண்ணால்  காணுதற்கு

வரம்பெறும் நல்வழியே மார்க்கம் - சிரம்தாழ்ந்தேன்

எங்கும்   நிறைந்தெமக்கு    இன்பம் அளிக்கின்ற

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

அவன்தந்த வில்வத்தால்  அர்ச்சித்து  நின்றால்

அவன்பாதம்  பற்ற அருள்வான்   – அவனருள்

தங்கிவிடும் நிச்சயமாய்  சீர்மிகு   சோதிஉரு

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

பெண்ணுரு ஆணுருவாய்  பாரினிலே  காணுகின்ற

வெண்பொடி பூசிய மேனியனே – தண்மதியும்

கங்கையும் தாங்கியே காட்சிதரும் சோதியனாம்

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு

உடன்வாழும்  பெற்றோரும் ஒப்பில்லா மாதர்

உடன்பிறப்பு என்று  உரைப்பார்  – கடந்தநிலை

நீங்கிக் களிப்புறவே  நாமுணர்ந்து வாழ்வதற்கு

நங்கைநல்லூர் ஈசனை நாடு